Dit prachtige segment maken we in samenwerking met de Rijksoverheid, want we hebben het nu over seksueel grensoverschrijdend gedrag.
— Heb je dat gedaan?
— Nou, uhm soms is het heel duidelijk dat seksueel grensoverschrijdend gedrag echt niet door de beugel kan, of zelfs strafbaar is.
— Je kan dus geen dickpics sturen.
— Ja, daar is geen discussie over. Maar er is ook een heel groot grijs gebied waarbij het veel moeilijker is om te bepalen: kan je dit echt wel of niet maken?
— En dat gebied is interessant.
— Ja, daar willen we het dus over hebben. Ik ga zelf iets vertellen over mijn eigen leven.
— Ga je open?
— Ja. Een tijdje geleden had ik hier op het werk—tegen een vrouw maakte ik de hele tijd complimenten, beetje flirterig.
— Over wat?
— Over haar uiterlijk. En dat gaf haar dus heel veel ongemak. Het voelde voor mij wel onschuldig, maar het was iets te seksueel getint.
— Wat zei je dan? Lekkere tieten ofzo?
— Nee, dat ook niet. Maar dan zei ik van: "Oh, je hebt echt een prachtige, sexy top aan. Staat je heel mooi."
— Het was kledinggerelateerd.
— Ze had ook wel een relatie, en dan zei ik ook wel eens: "Nou, als het ooit uit gaat… dan weet je me te vinden."
— Het was echt als grapje bedoeld. Maar waar het om gaat is: zij vond het niet leuk, en dat had ik niet goed door. Dus ik lette daar niet goed op.
— Hoe kan dat dan? Heb je dan geen antenne daarvoor? Of was je te druk met je eigen dingetjes bezig?
— Ik denk dat ik het een beetje onderschatte. Ik heb daar nog even over na zitten denken. Volgens mij gaat het er ook om dat niet iedereen een hele uitgesproken, sterke manier heeft van dat kenbaar maken. En ik onderschatte dat heel erg. Dus ik had het misschien niet opgemerkt, terwijl zij het op een veel subtielere manier wél liet merken. En zij heeft misschien de neiging om beleefd te zijn, om niet te veel te confronteren, of vindt dat eng om daar dan tegenin te boksen.
— Maar je kan ook zeggen van: "Ja, dan moet ze het maar duidelijk aangeven dat ze er niet op gesteld is." Maar dan leg je de verantwoordelijkheid bij haar neer.
— Dat gaat richting een soort victim blaming.
— Juist.
— Ik vind ook dat het niet zo moet zijn dat ik hier pas over nadenk wanneer ik overduidelijk iets doe wat totaal niet mag. Het gaat erom: ik vind haar juist aardig.
— Ja, dus je had ook helemaal niet de bedoeling om haar ongemakkelijk te maken.
— Ik wil fijn met haar omgaan. Dus toen ik het bericht kreeg, schrok ik me ook echt lam.
— Ja, je schrok. Je hebt je excuses aangeboden.
— Ja, ik vond het heel vervelend.
— En toen heeft ze die ook geaccepteerd. En toen voelde je je ook weer opgeluchter?
— Dat voelde heel fijn. En het voelde voor mij ook goed. Misschien is dat ook mooi om mee te geven: om even een klein beetje gezichtsverlies te accepteren. Want dat is niet zo’n groot offer.
— Nee, je kan ook gewoon zeggen dat je gewoon niet zo slim of handig iets gedaan hebt, soms.
— Klopt.
— Want je kan wel denken: "Nou, ik heb mijn opmerking gemaakt en fak haar. Nou ja, wees er maar blij mee." Niemand wil meer met je omgaan op een gegeven moment. Dus het is ook nog sociaal niet slim om zo te doen.
— Juist. En het is dus ook per persoon verschillend—als we niet kijken naar de echte absolute grenzen—heel per persoon verschillend tot waar het nou leuk is als er met jou geflirt wordt.
— Eigenlijk komt het erop neer dat je je kan afvragen: tot waar is het leuk voor allebei?
— Ja.
— Bedankt voor uw aandacht en respect.
— Wil je nog meer weten? Kijk dan op metelkaartrekkenwedegrens.nl